ერთი წლის წინ ამ ქვეყანას მოევლინა გოგონა, სიკეთისგან გაბრწყინებული, დიდი, ქართულ ზღვასავით ლურჯი თვალებით! ბოროტმა ძალებმა ვერ აიტანეს ანგელოზის დაბადება და გადაწყვიტეს, რომ გოგონა ნელი და მტკივნეული სიკვდილით მომკვდარიყო: ბავშვს აქვს ჰიდროცეფალია, შოკი, გულის უკმარისობა, ეპილეფსია და თავის ტვინის მძიმე დაზიანება! ნუცა სიცოცხლისთვის იბრძვის! მაგრამ ჩვენი მხარდაჭერის გარეშე ბავშვის სიკვდილი გარდაუვალია

ნუცა სრულიად ჯანმრთელი დაიბადა და ასე გრძელდებოდა პირველი თვე. დედა ყოველთვის ამ ლამაზი გოგოს გვერდით იყო! დღეს კი დარწმუნებულია, რომ დაბადების შემდეგ ის ექიმებს საავადმყოფოში ხელიდან დაუვარდათ. მაგრამ ასეთ რთულ ვითარებაშიც კი ახალგაზრდა დედა ადამიანობას ინარჩუნებს და არავის ადანაშაულებს. ოღონდ ნუცა ცოცხალი ჰყავდეს! ოღონდ მან თავი უკეთ იგრძნოს! და არაფერი ეტკინოს!

ძვირფასო მკითხველო, წარმოგიდგენიათ, ამ პატარა გოგონას გული რამხელა სიკეთესა და უფლის სიყვარულს იტევს? იმის მიუხედავად, რომ ბავშვს ხმელი პურიც კი არ აქვს, ის მაინც მადლობელია უფლის და მისი პატარა გული სწორედ რომ უფლის სიყვარულით ფეთქავს. და ვინ მოსთვლის, რამდენი ადამიანია დედამიწაზე, რომელთაც ყველაფერი აქვთ, მაგრამ მათი გული დაცლილია სიკეთისა და უფლის სიყვარულისგან. კეთილო ადამიანებო, ხუციძეების მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის თქვენ უფლის ხატი ხართ, დედამიწაზე მოვლენილი. ნუ დაუშვებთ, რომ ბავშვებს დაეკარგოთ ეს წარმოდგენა. მოდით, მათ გულში არსებული იმედის პატარა ნაპერწკალი დიდ „ცეცხლად“ ვაქციოთ. მოდით, ამ პატარა ანგელოზების ჩამქრალ თვალებში თუნდაც სულ პატარა „ვარსკვლავი“ ავაკიაფოთ.

აგეტირებათ, რომ ნახოთ, რა საშინელ პირობებში ცხოვრობს ოჯახი. ქალი, რომელსაც ხერხემლის დაავადება აქვს, ხის ტახტზე წევს. მეგობრებო, მათ სჭირდებათ საწოლები, მატრასები და თბილი ტანსაცმელი! ჭერიდან წყალი ჩამოსდით და წვიმის დროს სახლშიც ისევე წვიმს, როგორც გარეთ. ფანჯრები ძველია, იშლება. ნაპრალებიდან ქარი უბერავს, ოთახში საშინლად ცივა, რადგან საბრალოებს არც შეშა აქვთ და არც საკუთარი ღუმელი. ნაცნობს შეეცოდა და დროებით ათხოვა თავისი. მაგრამ 10 დღის შემდეგ წაიღებს და საბრალო ქალები ისევ იკანკალებენ სიცივისგან. ღმერთმა არ ქნას, რომ გაცივდნენ! თორემ სიცხის დამწევის საყიდელი ფულიც კი არ ექნებათ. მალე ზამთარი დადგება, ამინდი ფუჭდება, ხშირად წვიმს და სახლიდან სულ უფრო იშვიათად უწევს ადამიანს გასვლა. ნონას და ნინოს კი თბილი ქურთუკებიც არა აქვთ! ჩვენი მხარდაჭერა ახლა ისე სჭირდება ამ ორ სუსტ ქალს, როგორც არასდროს! ისინი ელოდებიან დახმარებას ჩერნოვეცკის ფონდის მეგობრებისგან! დავეხმაროთ გამოზამთრებაში! ვაჩუქოთ მათ სიცოცხლე!

უჰაერობის ყოველი მორიგი შეტევის დროს, გელა სიცოცხლეს ემშვიდობება. ხომ შეიძლება ერთ დღესაც სასწრაფომ მისი გადარჩენა ვერ მოასწროს?! ის იხრჩობა, არც ჩასუნთქვა შეუძლია, არც ამოსუთქვა. ჟანგბადის კონცენტრატორი გელას გადარჩენის ერთადერთი გზა არის! მაგრამ კაცს მისი ყიდვის საშუალება არ გააჩნია. შშმ პირის პენსია და სოციალური შემწეობის 30 ლარი წამლების საყიდლადაც კი არ ჰყოფნის და ამიტომ ყოველი შეტევის შემდეგ გელას სასწრაფო დახმარების ბრიგადა ასულიერებს. მეგობრებო, გელას ბავშვობიდან ერთი ბედნიერი დღეც კი არ ახსოვს. მეოთხე კლასში იყო, ავად რომ გაუხდა დედა და მას დააწვა მხრებზე ოჯახზე ზრუნვა. ძროხის წველა და საჭმლის მომზადება პატარა ბიჭს მოუწია. რთული გზა გამოიარა. მშვიდი სიბერე და ელემენტარული კომფორტი ნამდვილად დაიმსახურა. ჩვენ გარდა, მას ვერავინ დაეხმარება! ჩვენ შეგვიძლია, სიცოცხლის შანსი ვაჩუქოთ გელას!

„უკვე ვიცი, რა ელის ჩემს შვილს, მაგრამ ვერაფრით ვეგუები. უმოქმედოდ როგორ დავჯდე და ვუყურო, როგორ ჩამაკვდება ხელებში ჩემი ბიჭუნა?“ – ახალგაზრდა დედის, ნესტანის, ეს შემზარავი სიტყვები გულს აპობს. ნახევარი წლის წინ, თავისი გოგონა დაასაფლავა, რომელიც შეტევებით იტანჯებოდა და თვალსა და ხელს შუა ილეოდა. საბრალო ნესტანი 2019 წლიდან ცხოვრობს საავადმყოფოში, მუდამ რეანიმაციის ან პალატის კართან ზის.

„ტკივილი, რომელიც არ ჩერდება არცერთი წამით. უკვე ხორცები მძვრება. მთლიანად ვლპები. კანი მისკდება და სისხლი მდის. ვერც კი წარმოვიდგენდი, რომ ადამიანს შეუძლია გაუძლოს ამხელა ტკივილს. ერთადერთი, რაზეც ვოცნებობ, არის სიკვდილი. სიკვდილი ისეთი ტკბილი მგონია. მაგრამ არ მინდა, ჩემი შვილი ხედავდეს იმას, თუ როგორ იხრწნება დედამისი მის თვალწინ. დამეხმარეთ, ღირსეულად მაინც რომ მოვკვდე! და ჩემი შვილი ამ სასტიკ სამყაროში მარტო არ მიატოვოთ! მან უნდა ისწავლოს. შესაძლოა, ეს ჩემი უკანასკნელი სიტყვებიც იყოს!“