ამ თითქოსდა ომის შემდგომ ნანგრევებში ხუთი მშიერი ბავშვი ცხოვრობს, რომლებიც გათბობაზე და ჭამაზე ოცნებობენ… ოთახებში ისე ცივა, შეგიძლიათ, ქურთუკები არც კი გაიხადოთ. არადა, ზამთარი ჯერ კიდევ წინ არის!

ამ სიტყვებით შეგვეგება 3 წლის თამარი, რომელსაც არ ესმის, ასე რატომ ხდება… ის ხომ ჯერ კიდევ ძალიან პატარაა იმისთვის, რომ გააცნობიეროს, რა საშინელ მდგომარეობაში იმყოფება. მას ეშინია, რომ სახლი, – უფრო სწორედ კი ის, რასაც ის სახლს ეძახის, – ნებისმიერ დროს შეიძლება ჩამოინგრეს და მისი მობინადრეები ცოცხლად დამარხოს.

„მე ყოველთვის კარგად ვიქცევი. დედასაც ვუჯერებ, მამასაც და არც ღმერთს ვაბრაზებ, მაგრამ მე არაფერი მაქვს. დედა ამბობს, რომ ყველაფერი კარგად გვექნება. გვექნება ტკბილეულიც და სათამაშოებიც, მაგრამ როდის – არ იცის… თქვენ იცით? კარგ ბავშვებს კანფეტები ხომ ეკუთვნით?!“ – ტიტინებს პატარა მარიამი და თვალებში, როგორც სულში, დაჟინებით მიმზერს! ისე მიყურებს, თითქოს მთელი მისი ოჯახის ბედი ჩემს პასუხზე იყოს დამოკიდებული.

„ჩვენ არასდროს არაფერი გვექნება, ჩვენ ღარიბი მშობლები გვყავს“, – ჩუმად მეჩურჩულებიან ბავშვები, როდესაც მათ სათამაშოების შესახებ ვეკითხები. ბავშვები ჯურღმულიდან! საშინელებაა, ასე როგორ ცხოვრობენ?! ან საერთოდ, თუ ცხოვრობენ? ეს ხომ სახლი კი არა, ბეტონის გამოქვაბულია ფილმებიდან პრეისტორიული დინოზავრების შესახებ. წყლისა და საპირფარეშოს გარეშე! ბეტონის იატაკი, კედლები და ჭერი! ამ ანგელოზებმა ღმერთი ასე ძალიან რით განარისხეს? რაში არიან ისინი დამნაშავეები?
ისინი ყოველდღე ცრემლიანი თვალებით უყურებენ სხვა ბავშვებს, რომლებიც ლიმონათს სვამენ და ორცხობილას ჭამენ, რადგან ეს ყველაფერი მათ მხოლოდ რამდენჯერმე აქვთ გასინჯული, ხოლო მსგავსის თუნდაც თვეში ერთხელ ყიდვა მრავალშვილიანი ოჯახისთვის ნამდვილი ფუფუნება და ოცნებაა. წარმოგიდგენიათ? ლიმონათი და ორცხობილა!

მეგობრებო, გაიცანით! მარიამი (1 წლის), ბარბარე (2 წლის), ლიკა (3 წლის) და გიორგი (4 წლის) – ეს ბავშვები კანფეტებსა და სათამაშოებს მხოლოდ ოცნებებში ხედავენ. ისინი ჯერ მეტისმეტად პატარები არიან იმისთვის, რომ მათი მდგომარეობის სიმძიმე გააცნობიერონ, მაგრამ მათ უკვე უწევთ გაჭირვების დათმენა და იციან: „დედას ახლა ფული არ აქვს… მერე გვიყიდის, ოდესმე…“

შვიდი წლის პატარა ნინი ასე არ ფიქრობს. მას ხომ ნამდვილი ტორტი ექნება?! პურით და მურაბით გაკეთებული!