„ტკივილი მსჭვალავს, ისევ და ისევ… და ყოველი ნაბიჯი წამებას ჰგავს…“ – ამბობს თეონა, 5 წლის დემეტრესა და 14 წლის ლუკას დედა. მისი თვალები ცრემლებით და უნუგეშო სასოწარკვეთილებით არის სავსე.
„ყველაფერი, რაც მიყვარს, ბეწვზე ჰკიდია… წელიწადზე მეტია, ექიმები დიაგნოზს ვერ მისვამენ, ჩვენ კი, უკვე სრულიად ყველაფერი კონსულტაციებზე, ანალიზებზე, გამოკვლევებზე დავხარჯეთ და დღემდე, ამას დასასრული არ უჩანს… ვაიმე, ვაიმე!“
თეონამ თვალები ცისკენ აღაპყრო და ლოყებზე ცრემლები ჩამოუგორდა.
„დედიკო, მე შენს თავს არავის დავუთმობ, არავის!“ – ამბობს 5 წლის დემეტრე და დედას ძლიერად ეხუტება.
რა არის გაფანტული სკლეროზი? თეონა ამ კითხვას ასე პასუხობს: „ხვალ, როდესაც გავიღვიძებ, არ ვიცი, მემახსოვრება თუ არა, რომ ეს ჩემი შვილები არიან…“

იცით, რა არის ჯოჯოხეთი? ეს არის, როდესაც გტკივა და არ გაქვს წამლების ფული; როდესაც გშია, მაგრამ არ გაქვს საჭმელი; როდესაც გწყურია, მაგრამ წყლის მომწოდებელი არავინ გყავს! აი, ეს არის ჯოჯოხეთი! და იმის გაცნობიერება, რომ ეს არასდროს შეიცვლება… ხათუნა გვენეტაძე ვეღარასდროს გახდება უკეთესად! ის უკანასკნელი ძალებით ცდილობს გადარჩენას.

იცით, რა არის ჯოჯოხეთი? ეს არის, როდესაც გტკივა და არ გაქვს წამლების ფული; როდესაც გშია, მაგრამ არ გაქვს საჭმელი; როდესაც გწყურია, მაგრამ წყლის მომწოდებელი არავინ გყავს! აი, ეს არის ჯოჯოხეთი! და იმის გაცნობიერება, რომ ეს არასდროს შეიცვლება… ხათუნა გვენეტაძე ვეღარასდროს გახდება უკეთესად! ის უკანასკნელი ძალებით ცდილობს გადარჩენას.

სამი წლის, ფეხშიშველი საბა გაყინულ, ბეტონის იატაკზე, ჩვენთან შესახვედრად გამოიქცა…
სიყვარულის საოცარი ისტორია, მხიარული ბიჭუნა საბა და მშვენიერი გოგონა, ანა – სულ ეს არის ქაჯაიების ოჯახის მთელი სიმდიდრე. მაგრამ სამაგიეროდ, რა ძლიერები არიან ისინი სულითა და უფლის რწმენით!

გაიცანით: გია ბერიძე (52 წლის) – ერთი შეხედვით, ახალგაზრდა, საკმაოდ ჯანმრთელი მამაკაცი… მაგრამ გარეგნობა მატყუარაა. მისი მკერდი შუაზეა გადახერხილი და მის გულს წამლების გარეშე მუშაობა არ სურს. ერთი დღე წამლების გარეშე და – ეს აღსასრულია! ადამიანისთვის, რომელიც მზად იყო, ჩვენთვის სიცოცხლე გაეღო და გაუცნობიერებლად, ასობით, შესაძლოა, ათასობით სიცოცხლეც კი გადაარჩინა, ეს ნაძრახი სიკვდილია. განა ასე არ არის, მეგობრებო?!

ის, რის მოყოლასაც ახლა ვაპირებთ, ზღაპარს უფრო ჰგავს – საშინელ ზღაპარს, რომელიც შეუძლებელია, სინამდვილეში მომხდარიყო.